6 juli -  14e zondag jaar C

Lucas 10,1-12.17-20

Tijd om te oogsten

Jezus stuurt 72 van zijn volgelingen op pad om twee aan twee aan de mensen te gaan verkondigen dat het Rijk Gods op handen is. Op 't eerste zicht lijkt het erop dat de getuigen van Jehovah die zending op de letter volgen. Moeten wij nu, zoals zij, van deur tot deur gaan om zieltjes te winnen? Wij zijn daar niet met 'een leer' om te verkondigen. Maar wat is dan wel de bedoeling van die 'zending'?

Jezus heeft het over eerst over 'de oogst binnenhalen'. Overal waar mensen in doen en laten zich inzetten voor het goed van mens en wereld, valt er wat te oogsten van wat God heeft gezaaid in de harten van de mensen. Nu beweert Jezus dat er bij de mensen ook heel wat te zien is dat naar Gods Liefde ruikt en smaakt. Hij wil dat de leerlingen leren kijken naar, en wijzen op wat de Geest in en doorheen mensen bewerkstelligt. Waar liefde heerst, daar vind je God - Ubi caritas et amor, Deus ibi est!

Begin vooral met een positieve ingesteldheid aan die zending, stelt Jezus voor, door de mensen bij de eerste ontmoeting al doen gewaar te worden dat ze geliefd zijn en neem hen vooral au sérieux: 'Vrede zij u...' Je bent immers niet gekomen om te bekritiseren of te oordelen over andermans gedrag. Integendeel als je op verziekte situaties botst, tracht er dan wat aan te doen (help genezen). Ga met lege handen, geen bijbedoelingen maar met een zuivere ingesteldheid. Gratis voor niets!

Ook in onze huidige samenleving, hoe vernielend en hopeloos die ook lijkt, is het dringend nodig van te gaan zien waar Gods Liefde werkzaam is en vruchten voortbrengt. Als christenen worden ook wij gezonden om met zulke ingesteldheid naar de mensen te gaan.

‍

‍13 juli -  15e zondag jaar C

Lucas 10,25-37

De toegangscode

In dit alom gekend verhaal van de 'Barmhartige Samaritaan' vinden we de sleutel naar echt christen-zijn. Je kan er niet om heen. Godsdienst en dienst aan de medemens zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het enige waar die wetgeleerde het moeilijk lijkt mee te hebben is dat laatste. Met God lijkt alles OK, daar heeft hij geen vragen over, maar die liefde tot God in mensentaal gieten is voor hem een heikel punt.

In de loop van het verhaal zijn het priesters en tempelbedienaars (Levieten) die dit appél uit de weg gaan. Die staan nochtans in veel hoger aanzien bij die wetgeleerde dan die vreemde luis. Maar het is uitgerekend een Samaritaan, in de ogen van rechtgeaarde Joden zeker geen pilarenbijter, die op het aanbod ingaat.

Op een verrassende wijze geeft die Samaritaan een les in de naastenliefde, waar wij als christenen een puntje kunnen aan zuigen. Die man overtreft zelfs alle regels van medemenselijkheid.

Tot bij zijn aankomst met die sukkelaar in het logement kunnen wij nog enigszins volgen, ook al valt dat ons in werkelijkheid soms al moeilijk genoeg. Maar dan nog geld bovenop geven en bereid zijn om desnoods nog verdere kosten op zich te nemen bij zijn terugkeer... dat gaat wel 'heel' ver. Maar ja! Naastenliefde heeft ook alles met 'liefde' te maken. Een christen wordt geroepen om menselijk humanisme te overstijgen. Gods Barmhartigheid is onuitputtelijk. En wij zijn geroepen om God met elkaar uit te beelden: geen makkie.

‍

‍ juli -  zondag jaar C

Lucas

Titel

tekst

‍

‍ juli -  zondag jaar C

Lucas

Titel

tekst

‍

‍ juli -  zondag jaar C

Lucas

Titel

tekst

‍