1 juni -  zondag jaar C

Johannes 17,20-26

Uniformiteit

De kerken zijn al grotendeels leeggelopen; en schertsend hoor je al eens zeggen: ‘de laatste doet het licht uit!’ Ontkerstening is niet nieuw. Enkele uitzonderingen daargelaten, moet je al tot de ‘ouderen’ behoren om de gebruikelijke kerk- en evangelietaal min of meer te verstaan. Jongeren kennen zelfs die verhalen over Jezus niet. Kerkelijke hoogdagen zijn voor hen in eerste instantie welgekomen verlofdagen, meer niet; en doop- en communiefeesten zijn in hoofdzaak familiefeesten, noodzakelijkerwijze ingeleid door een ritus in de kerk.

Jezus heeft uitdrukkelijk gebeden, in de eerste plaats voor zijn leerlingen, en in het evangelie van vandaag ook voor allen die door ‘hun’ verkondiging in ‘Hem’ gaan geloven. In de eerste plaats ‘voor zijn leerlingen’. Dat zijn wij in de mate waarin we ons laten boeien door die figuur van Jezus, en dat wij, als goede leerlingen, ons leven willen afstemmen op ‘Zijn’ manier van leven, zodat we steeds meer op Hem gaan gelijken. Vandaar dat we ook ‘christenen’ worden genoemd. Want wie ‘Jezus’ zegt, zegt meteen ook ‘Christus’, Gods gezalfde, die nu thuis is bij de Vader, die Hem toen naar ons heeft gestuurd om zijn waar gelaat aan de wereld te tonen: puur barmhartige Liefde.

Jezus bidt dat ‘die goddelijke menslievendheid’ ook af te lezen valt uit de levenswijze van zijn leerlingen. Zodat de mensen rondom kunnen ontdekken wie en hoe God is. Naast de vier geschreven evangeliën is er het ‘levend evangelie’ dat Hij nu met ons aan ’t schrijven is, volledig uniform aan wat Hij heeft gezegd en gedaan. Wij moeten ons ‘Jezus’ als een kleed aantrekken, opdat de wereld in en door ons de liefde kan ontdekken, waarmee Hij ons heeft liefgehad. Zijn manier van leven moet ons uniform worden, gesneden op maat van Gods liefde, die in Jezus was.

‍

8 juni -  Pinksteren

Johannes 20,19-23

De Geest die levend maakt

Als je deze ‘woordjes bij het zondagsevangelie’ nog in je mailbox hebt bewaard, kan je dit evangelie terugvinden in K&L n° 16 – Beloken Pasen. Met Pinksteren hernemen we dat evangelie omwille van vers 22: ‘Nu ademde Jezus over zijn leerlingen en zei: “Ontvang de heilige Geest; het kwaad dat jullie vergeven is definitief weggevaagd, ook voor God; maar het kwaad dat jullie laten zitten, zal blijven verder woekeren.”

Hier worden de leerlingen naar de wereld gestuurd om, met behulp van de Geest, halt toe te roepen aan het kwaad, door de gave van vergeving en barmhartigheid. Zij wisten maar al te goed hoeveel deugd het doet als onvergeeflijke fouten worden uitgevaagd. Ze zijn tot het besef gekomen dat hun vriend Jezus, die zij op het meest cruciale ogenblik in de steek hadden gelaten, hen niet veroordeeld. Alleen Johannes was onder het kruis blijven staan. Al de anderen waren angstig gevlucht. Petrus had zelfs zijn vel willen redden door te zeggen dat hij niet tot die club van Jezus behoorde.

De laatste woorden van Jezus (zo zal Johannes het hun hebben verteld) waren: ‘Heer, vergeef het hun, zij weten niet wat ze doen’. En scherper dan ooit horen ze nu zijn stem: “Vrede zij U”. Nee, deze Jezus, een en al barmhartigheid van God zelf, wil hen terug nodig hebben. Het dringt tot hen door dat Hij doet wat Hij heeft beloofd: Ik zal jullie ook nu niet in de steek laten. Hij blaast hen omzeggens nieuwe levensadem in. Het is alsof zij herboren worden. Zij weten nu dat ze het niet moeten proberen zonder die liefdeband met God. Hun energie moeten ze niet gaan halen in eigen kunnen, maar in de barmhartige liefde van God zelf. “Ontvang de Heilige Geest, en die zal jullie alles in herinnering brengen wat Ik gezegd en gedaan heb.” Hoe langer hoe meer her-inneren ze zich hoe Jezus omging met zondaars, waartoe ze zich nu ook rekenden. Zij herinneren zijn goddelijke eigenschappen om mensen te genezen en zelfs weer tot leven te wekken.

“Zoals de Vader Mij heeft gezonden, zo zend Ik nu jullie! Verkondig Gods barmhartigheid aan heel de wereld.” Met de hulp van Jezus Geest, worden zij nu kroongetuigen van ‘hoe God met mensen omgaat’, en hoe Hij in Jezus alle kwaad heeft teniet gedaan. Pinksteren wordt het feest van de doorbraak van Gods liefde, die in en tussen mensen te beleven valt. De Geest is onze voornaamste Helper van Godswege.

Zalige Pinksterfeest!

‍

15 juni -  Heilige Drie-eenheid

Johannes 16,12-15

God aan het werk laten

Je mag alle godsdiensten hebben bestudeerd en denken dat je God zelf op het spoor bent gekomen; je mag de bijbel helemaal hebben uitgelezen en het evangelie kennen als je eigen binnenzak, zonder de Geest, die onnoembare, blijft alles dode letter en puur theorie. Daar kan je niet van leven.

Vandaag wordt ons op het hart gedrukt dat gans het Jezusverhaal maar echt tot leven kan komen, als we ons laten vervullen door die Geest die Jezus ons heeft toegezegd. Wat ben je met een verwarmingsinstallatie als de energie ontbreekt? En hoe kan het menselijk lichaam functioneren als het bloed in de aders stokt of als onze hersenen zonder zuurstof vallen? Mensen komen maar in beweging als er van binnenuit energie vrijkomt

De Geest van God wordt in de bijbel vaak vergeleken met 'adem'. Zonder adem valt het leven stil. We denken er meestal niet aan. Ademen lijkt wel de normaalste zaak van de wereld, en toch kunnen we niet zonder. Al onze 'kennis' over God, al ons grasduinen rond die wondere figuur van Jezus... het baat ons tot niets als het ook niet ons eigen verhaal mag worden.

Ooit hoorde ik iemand zeggen: er bestaat slechts één enkel evangelie, datgene waarover de vier andere vertellen. Het is het levend evangelie waarin wordt verteld hoe God met ons zijn liefdesgeschiedenis schrijft. De gelovige is zelf een van de personages uit dit verhaal; hij/zij speelt volop mee in het stuk; hij/zij wordt één met het verhaal. Speel je ook mee?

‍

22 juni - 12e zondag jaar C

Lucas 9,18-24

De moeilijkste les

Als een evangeliebladzijde begint met: 'Jezus was aan het bidden', dan mag je je vast verwachten aan iets gewichtigs. In gebed bereidt Jezus de moeilijkste les aan zijn leerlingen voor. Hij zal die les in het verder verloop van het verhaal nog tweemaal voor hen herhalen. En dan zullen ze er nog niets van snappen. Alleen de praktijk van hun leermeester zal hen helpen begrijpen.

Zoals een goede leermeester neemt Jezus zijn aanloop. “Wat zeggen de mensen over mij? Wie ben ik voor de doorsnee mens?” De grote vedetten uit het Oude Verhaal worden te berde gebracht: Johannes de Doper, Elia, een profeet... (Vandaag zou men zeggen: een nieuwe Mandela, een Ghandi of een pater Damiaan)

Maar Jezus boort verder. “En jullie, wie ben ik voor jullie?” Nu wordt het ernstig. Wie is Jezus voor mij? Een vrijheidsstrijder, een rebel die opkomt voor gerechtigheid, de goedheid zelve...? Misschien kan je zelf dit rijtje nog aanvullen? Wie is Jezus voor jou?

Het antwoord van Petrus gaat veel verder: “Jij bent van-God-gezonden, zijn gezalfde.” M.a.w. In Jezus mogen wij God zelf aan het werk zien.

“Sssst, zegt Jezus, de wereld is daar nog niet rijp voor. Zij liggen nog in de knoop met een ander Godsbeeld. Gods graag-zien is geen wereldse heerschappij. Gods graag-zien botst op harde weerstand. Liefde vraagt offers. Aan die harde wet ontsnapt niemand die Mij wil volgen.”

Graag-zien in Jezus' Geest is durven ingaan op de soms harde eisen die de liefde ons stelt. Voor wie Jezus wil volgen is er geen andere weg.

‍

29 juni - HH. Apostelen Petrus & Paulus

vooravond: Paulus Galaten 1,11-20 en Petrus Johannes 21,15-19
feestdag: Paulus 2Timoteüs 4,6-8.17-18 en Petrus Matteüs 16,13-19

Eerste bouwstenen van de levende Kerk

We verlaten voor even de normale telling door het jaar, want het feest van deze twee stichtende apostelen heeft voorrang op de 'gewone zondagen'.

Paulus – als eerste lezing

vooravond: Dé grote tegenstander van Jezus' verkondiging werd ik, Saulus, als een donderslag bij heldere hemel, door de verrezen Heer zelf herdoopt tot Paulus om Hem te gaan verkondigen bij de heidense volkeren, beginnend in het naburige Syrië (en nadien wereldwijd). Mijn verbondenheid met de anderen apostelen is pas achteraf gebeurd. Ik ontmoette alleen Kefas (Petrus) en Jakobus, de broer van de Heerzelf.

feestdag: Van in de gevangenis in Rome, zijn doodsvonnis in de ogen kijkend, besluit hij in zijn tweede brief aan zijn vriend Timon, hoe hij uitkijkt naar de uiteindelijke thuiskomst bij zijn Heer en Redder. Hij is zo dankbaar omdat de Heer hem heeft willen inschakelen en gebruiken om Zijn boodschap wereldwijd te maken. Hij heeft 'alles' aan God te danken!

Petrus – als evangelie.

vooravond: Dit evangelie bekommentarieerde ik al op de derde Paaszondag. De grondvoorwaarde om in Jezus' dienst te treden is: zielsveel van Hem houden. Alleen oprechte liefde kan ons drijven om in Zijn Naam naar de mensen te gaan. Hier wordt Petrus aangesteld als diendend hoofd van het apostelenkorps. (De paus als bindmiddel van het bisschoppenkorps).

feestdag: Over wie Jezus is hebben mensen verschillende meningen: van lijdende Dienaar over een gewoon goed mens tot Super-star. Maar hoe Petrus aan dat antwoord komt, is niet vanzelfsprekend. En ik geloof dat dit tot op heden niet anders is. Jezus herkennen als Christus, Gods Gezalfde, door Hem naar de wereld gezonden... dat leren we niet uit onszelf, dat zal aan ons 'geopenbaard' moeten worden. Alleen dat geloof stelt ons in staat om de sleutel naar Gods Koninkrijk te kunnen gebruiken. 'Het kwaad uit de wereld helpen'(via 'vergeving') lijkt wel het sleutelgat te zijn waarin die sleutel naar de toegang tot Gods Rijk past

‍

‍

‍